Vastenhoud wrote:maar waar het om gaat is dat doden in een (statelijk) conflict ergo: oorlog je in een situatie hebt waarbij doden een voortvloeisel is van de situatie.
Dus de dood van kinderen door een atoombom is een voortvloeisel van 'de situatie'. Dus 'de situatie' is wel argument voor doden en duidelijke moord is geen argument!??!
En welke situatie dan wel, het belang van de staat?! Het feit dat jij nu eenmaal als kind de Japanse nationaliteit hebt. Is dat een moreel argument om hun zekere dood goed te praten terwijl dat voor misdadigers niet geldt?!
[quote="Vastenhoud"]
Bij de doodstarf gaat het er om of je er willens en wetens voor kiest om een onherroepelijke strafmaatregel te nemen terwijl je weet (onderzoek heeft dat aangetoond en de wetenschapsfilosofie schrijft dat ook voor) dat je nooit 100% zeker kunt zijn van iemand schuld in een zaak.
quote]
Oorlog, of de meer specifieke vorm van coercion gaat om het uitvoeren van onherroepelijke strafmaatregelen terwijl je van je targets ook niet voor 100% zeker weet of ze schuldig zijn. Sterker nog, je weet veelal vrijwel zeker dat ze NIET schuldig zijn en toch bombardeer je ze. Of waren de Duitse kinderen in Dresden of de kinderen in Nagasaki op enige wijze ergens schuldig aan, zodat de brandbommen en atoombom gerechtvaardigd waren. Dit kan kennelijk, terwijl iemand die willens en wetens 10 mensen vermoord in jouw analyse het lot van die kinder bespaard blijf. Want de doodstraf is not done, maar maar dood van ONSCHULDIGE burgers d.m.v van een bombardement is wel geoorloofd, want dat is nu eenmaal the name of the game. Voor een vrijwilige soldaat kan ik er in komen, die heeft er voor getekend. Maar voor dienstplichtigen die een geweer in hun handen geduwd krijgen of vrouwen en kinderen, dar kan ik je mening niet ondersteunen. Met andere woorden, als je consitsent bent, zou je ook gekant moeten zijn tegen doden in een oorlog Bob!
Vastenhoud wrote:In tegenstelling tot sommige Gristenen ben ik niet van mening dat je kwaad met kwaad moet vergelden.
Ik vind wel dat dergelijke delicten veel zwaarder betraft zouden moeten worden en dat gevangenisstraf, zeker in de Nederlandse uitvoering, wellicht te luxe is.
Hoe dan bijpassender te straffen zonder doodstraf is een goede, maar andere discussie
Wat hebben "de Gristenen" hier mee te maken? Je signature laat geen twijfel over omtrent je mening over christenen, maar ik neem aan dat jij ook wel weet dat "kwaad met kwaad vergelden" geen essentieel christelijk concept is, integendeel.
Ik ga nu niet diep op de zaak in, ik ga zo slapen, maar waar het om gaat is dat doden in een (statelijk) conflict ergo: oorlog je in een situatie hebt waarbij doden een voortvloeisel is van de situatie.
Bij de doodstarf gaat het er om of je er willens en wetens voor kiest om een onherroepelijke strafmaatregel te nemen terwijl je weet (onderzoek heeft dat aangetoond en de wetenschapsfilosofie schrijft dat ook voor) dat je nooit 100% zeker kunt zijn van iemand schuld in een zaak.
Daar gaat het om en daarom kan ik wel doden tijdens een oorlog tolereren (ik ben zeker niet voor oorlogen), maar de doodstraf niet.
Arthurek wrote:Maar ben je dan tegen het doden opzich?! Ook bijvoorbeeld in oorlog?! Dat moet je wel zijn om consistent te blijven vasthouden aan je principe. Je gaat me niet vertellen dat je wel tegen de dood als straf bent en niet tegen doden in een gevecht.
Als argument voor dit onderscheid zou je aan kunnen halen dat doden in strijd uit zelfverdediging is tegen iemand die jou probeert te doden (hoewel dit lastig aantoonbaar is, moet je dan niet eerst wachten tot de andere schiet? Vormt dit individu een gevaar voor jouw staat? Waarom mag je voor een notie als de staat ineens mensen vermoorden?) Maar wat nu als iemand jou probeert te doden op de wijze zoals in Groningen?! Dan is het geen officiele strijd en dus mag je de andere niet doden?!
Of maakt de zegening van je staat of je kerk (in geval van een Holy war) ineens alles goed?! Kun je het abstracte gevaar dat de staat loopt gebruiken als argument om wel te doden?! Dan weet ik nog wel een paar abstracte begrippen te verzinnen waarmee je veel goed praat.
Kortom mn stelling: als je tegen 'doden' als straf bent, moet je ook tegen 'doden' zijn in elk ander verband, zoals tijdens conflicten.
Maar ben je dan tegen het doden opzich?! Ook bijvoorbeeld in oorlog?! Dat moet je wel zijn om consistent te blijven vasthouden aan je principe. Je gaat me niet vertellen dat je wel tegen de dood als straf bent en niet tegen doden in een gevecht.
Als argument voor dit onderscheid zou je aan kunnen halen dat doden in strijd uit zelfverdediging is tegen iemand die jou probeert te doden (hoewel dit lastig aantoonbaar is). Maar wat nu als iemand jou probeert te doden op de wijze zoals in Groningen?! Dan is het geen officiele strijd en dus mag je de andere niet doden?!
Of maakt de zegening van je staat of je kerk (in geval van een Holy war) ineens alles goed?! Kun je het abstracte gevaar dat de staat loopt gebruiken als argument om wel te doden?! Dan weet ik nog wel een paar abstracte begrippen te verzinnen waarmee je veel goed praat.
Kortom mn stelling: als je tegen 'doden' als straf bent, moet je ook tegen 'doden' zijn in elk ander verband, zoals tijdens conflicten.
In tegenstelling tot sommige Gristenen ben ik niet van mening dat je kwaad met kwaad moet vergelden.
Ik vind wel dat dergelijke delicten veel zwaarder betraft zouden moeten worden en dat gevangenisstraf, zeker in de Nederlandse uitvoering, wellicht te luxe is.
Hoe dan bijpassender te straffen zonder doodstraf is een goede, maar andere discussie
De doodstraf is wellicht immoreel, maar is het ook niet immoreel om de daders 10 jaar op te sluiten, van alle gemakken voorzien, terwijl de slachtoffers een leven lang liggen te kreperen en waarschijnlijk aan AIDS overlijden?!
Sta je lekker sterk met je morele principe tegen de doodstraf...
Is dit trouwens niet meer iets voor de actualiteitendiscussie?
Ik moet wel zeggen dat een dergelijk vergrijp alleen vervolgen voor mishandeling lijkt mij ok wat zwak. Ik zou zeggen poging tot doodslag of mishadeling met mogelijk de dood tot gevolg ofzo. En natuurlijk zwaar straffen vanwege de geestelijke implicaties voor de slachtoffers.
aan HIV ers heb je niet zoveel als het gaat om levenslange dwangarbeid vrees ik. gewoon tegen de muur met die gasten, kosten ze ook geen geld meer (op de kogel na dan)
Ik ben voor eeuwige dwangarbeid en zo je schuld terug betalen aan de samenleving. Vind dat je die daders sowieso uit de ziektekosten verzekering moet gooien. Denk dat je ze wel kan vervolgen voor poging tot moord trouwens. Zieke geesten...
Ze schijnen dus niet voor moord te kunnen worden vervolgd, omdat HIV niet perse dodelijk meer is.
Maar het punt is dat ik simpelweg niet begrijp wat er in godsnaam met je mis is met je wanneer je er een kick van krijgt om elkaar met bloed in te spuiten?!?
Dan is er echt iets heel heel heeeeeel erg fout gegaan. En dan ook nog een mensen drogeren en dan met besmet bloed inspuiten, ik begrijp het gewoon niet.
Weet je, deze lui zijn zo geschift, nutteloos en gevaarlijk dat ik niet begrijp waarom we die vrijelijk op deze planeet rond laten lopen. De doodstraf is radicaal, maar hoeveel leed en ellende moet je veroorzaken, hoeveel mensen moet je vermoorden voordat je zelf de klos bent?!?!
